Special Pocky Day ♥ [ Red Riding Hood X The Wolf ]
ตอนพิเศษ
ผู้เข้าชมรวม
152
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
Special Pocky Day ♥
ในวันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ดีสำหรับฉันนะคะ..
นั่นก็เพราะว่า.. วันนี้คือวันป๊อกกี้เดย์ยังไงล่ะ !
ถ้าจะถามว่ามันดีตรงไหนไม่ทราบ? มันก็ดีน่ะสิ.. เราสามารถทำกิจกรรมสานสัมพันธ์กับคนที่ชอบได้ด้วยนี่นา..
แต่คุณหมาป่าน่ะซื่อบื้อจะตาย ไม่มีทางรู้แน่นอนเลยล่ะ..
ฉันแอบเหลือบมองคุณหมาป่าที่นั่งอยู่ข้างๆกันที่ใต้ต้นไม้ที่ถัดมาจากหมู่บ้านเพียงเล็กน้อยด้วยสายตาเลิกลั่ก
ก่อนจะแสร้งตีหน้ายิ้มร่าเริงสดใสตามฉบับของฉันเองใส่เขา
“ นี่.. “
“ หืม..? “ คุณหมาป่าตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงงัวเงียคล้ายกับคนง่วงนอนเล็กน้อย
แล้วมาง่วงตั้งแต่กลางวันแบบนี้มันดีแล้วหรือไงยะ.. ฉันแอบงุบงิบในใจก่อนจะส่ายหน้าเล็กน้อยอย่างเป็นเชิงว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรหรอก
“ คือว่านะ.. วันนี้เป็นวันป็อกกี้เดย์ล่ะค่ะ.. “ ฉันตอบก่อนจะเกาแก้มเขินๆ “ เรามาลองเล่นด้วยกั------- “ ดูเหมือนว่าเขาคงจะไม่ชอบเทศกาลนี้สักเท่าไหร่
เพราะในตอนที่ฉันเอ่ยประโยคชวนยังไม่ทันจะเป็นประโยค เขาก็ตอบกลับมาด้วยการกลอกตาไปมาเล็กน้อย
“ ไร้สาระน่า.. เจ้าคงไม่คิดอยากจะเล่นมันใช่หรือเปล่า? ข้าเองก็เหมือนกัน.. “ คนตรงหน้ามีสีหน้าเรียบๆก่อนจะแหงนมองท้องฟ้า
แต่เล่นทึกทักไปเองแบบนี้ ปีนี้เธอก็คงจะอดเล่นจริงๆสินะ?
“ ถ้าอย่างนั้นหนูจะไปเล่นกับคนอื่นนะคะ “ ริมฝีปากบางเบ้ออกเล็กน้อยคล้ายกับเด็กที่ไม่ได้ดั่งใจ
ก่อนจะลุกขึ้นปัดกระโปรงสองสามทีด้วยมืออีกข้างที่ไม่ได้ถือตะกร้าเอาไว้
“ คนอื่น?.. “ หูของคุณหมาป่าขยับเล็กน้อยก่อนจะเหลือบตามองมาที่ฉัน
“ ไม่ได้! “ เขาพูดออกมาเสียงดังฟังชัดจนแทบจะร้องตะโกนใส่หน้าฉันอยู่รอมร่อ
ก่อนจะเอื้อมมือมาคว้าข้อมือหนูน้อยหมวกแดงเอาไว้แน่น
“ เอ๊ะ?.. ก็หนูไม่ได้ไม่อยากเล่นนี่นา.. หนูอยากเล่นค่ะ! “ เธอรีบหันกลับไปมองก่อนจะชูกล่องป๊อกกี้ในตะกร้าแล้วเขย่าไปมา
“ งั้นข้าจะเล่น.. “
“ แต่ว่าเมื่อกี้ยังบอกว่าไม่เล่นอยู่เลยนี้คะ?.. “ ร่างเล็กเลิกคิ้วขึ้นสูงด้วยท่าทีสับสน
เขาคิดจะปั่นเธอหรือยังไงกัน? ทั้งๆที่เมื่อกี้ยังดูไม่ชอบสุดๆอยู่เลยนี่นา..
“ ข้าจะเล่นแล้วน่า.. ส่งมาสิ “ เขาแบมือที่มีเล็บยาวๆออกมาคล้ายกับว่าจะขอกล่องป๊อกกี้ในตะกร้า
เธอมองมืออย่างชั่งใจเล็กน้อยก่อนจะส่งกล่องป๊อกกี้ที่แกะเรียบร้อยแล้วไปให้
เพื่อที่คุณหมาป่าจะได้ไม่ต้องโมโหเรื่องที่แกะซองมันไม่ได้
“ ....... “ หลังจากนั้นคนข้างๆก็รับกล่องป็อกกี้ไปถือไว้แล้วจัดการหยิบมันออกมา
1 แท่ง แล้วงับมันเอาไว้ก่อนจะหันมาจับไหล่เธอเอาไว้แน่น
เมื่อหนูน้อยหมวกแดงเห็นดังนั้นจึงค่อยๆเลื่อนไปงับปลายขนมอีกด้านแล้วเริ่มกัดมันพร้อมๆกับคุณหมาป่า
ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่เธอคิดเอาไว้ในตอนแรกเลยแม้แต่น้อย เพราะต่างฝ่ายต่างกำลังค่อยๆกัดป๊อกกี้ที่กำลังลดขนาดลงเรื่อยๆโดยที่เธอพยายามจะไม่สบสายตากับอีกฝ่าย
แก้มใสขึ้นสีระเรื่อก่อนจะค่อยๆไล่ระดับเฉดสีขึ้นไปจนถึงเขินจนถึงขีดสุดเนื่องจากขนาดของขนมอัดแท่งลดขนาดจนลงถึงระดับที่ริมฝีปากของทั้งคู่แตะกันเล็กน้อย
“ .... ! “ หนูน้อยหมวกแดงผงะถอยหลังออกมาเล็กน้อยด้วยท่าทีรนๆ
ในหน้าที่ใบหน้าแดงก่ำไปจนถึงใบหู
แต่คุณหมาป่าเองก็ไม่ต่างกัน
เขาเบือนหน้าแดงๆไปอีกทางก่อนพูดออกมาเบาๆคล้ายกระซิบ
“ ท- ทำไมถึงไม่หัก.. “
เล่นมาถามกันแบบนี้แล้วเธอจะต้องตอบเขาแบบไหนล่ะเนี่ย..
เด็กสาวกระพริบตาสีครามปริบๆเป็นเชิงว่าทำไมถึงต้องทำเรื่องแบบนั้นด้วยล่ะ? ถึงเธอจะเขินมากๆ
แต่ก็ไม่เคยคิดจะหักก่อนการเล่นจะจบลงหรอกนะ
“ ก.. ก็หนู... “
“ หนู.. “ คนตัวเล็กอึกอักอย่างไม่รู้จะบอกอีกฝ่ายยังไง
ครั้นจะให้ตอบออกไปตรงๆว่า ‘ รัก ‘ ก็คงจะไม่ใช่เรื่อง
อย่างน้อยเขาจะต้องมองเธอเป็นเด็กพิลึกแหงๆ
“ หนูแค่คิดว่ามันอร่อยดีน่ะค่ะ.. แหะ.. ๆ ~ “ เสียงหัวเราะแห้งๆที่ไม่ได้ขำเลยสักนิดก่อให้เกิดวามเงียบงันของทั้งสองขึ้นมา
คำตอบหักมุมแบบนั้นเล่นทำเอาเขาไปไม่ถูกเลย
อร่อยเนี่ยนะ?...
แล้วในซองเองก็ยังมีอีกตั้งหลายแท่ง.. ช่างเป็นเด็กที่พิลึกคนจริงๆ..
“ อา.. ช่างเถอะ.. ข้าไม่ใส่ใจหรอก.. “ เขากลอกตาเล็กน้อย
ก่อนจะเอนหลังลงพิงต้นไม้แล้วทำท่าจะงีบกลางวัน
“ คุณหมาป่า! “
“ มีอะไรอีกเล่า? “
“ หนู.. หนูรัก.. รักคุณหมาป่า “ เมื่อได้ยินเพียงเท่านั้นเหมาป่าก็แทบจะหันกลับไปหาจ้าของเสียงที่นั่งหลับหูหลับตาหน้าแดงอยู่อย่างนั้นทันที
ทั้งๆที่เขาควรต้องเป็นฝ่ายที่เขินไม่ใช่หรือไงกัน แต่นี่มันตรงกันข้ามเลยนี่นา.. แต่ถึงแบบนั้นก็อดจะยอมรับไม่ได้ว่าถึงจะไม่ได้เขินมากนัก
แต่ฟังแล้วมันกระชุ่มกระช่วยมากๆเลยให้ตาย..
“ อา.. ข้าเองก็เหมือนกัน “
“ ไม่เหมือนนะคะ ! “ หนูน้อยหมวกแดงรีบปฏิเสธก่อนจะเขยิบมาหาอีกฝ่ายที่นอนเอนหลังพิงต้นไม้ด้วยท่าทีสบายๆ
“ ยังไง?.. “
“ ไม่รู้เหมือนกันค่ะ.. “ เธอหัวเราะเล็กน้อยแต่ก็กลับมายิ้มร่าเริงให้เขาตามปกติ
“ แต่ก็รักมากๆเลยล่ะค่ะ ♥ “
“ สุขสันต์วันป็อกกี้เดย์แล้วกัน.. ยัยเด็กบ้า.. “ เขาไม่พูดเปล่า
ชะโงกหาเข้าหาหนูน้อยหมวกแดงแล้วฝังจมูกโด่งๆบนลงแก้มเธอทันที
ก่อนจะถามมาด้วยเสียงเด็กสาวที่กรีดร้องด้วยความตกใจ
ไม่สิ.. ความเขินซะมากกว่า..
Special
End ♥
เนื้อเรื่อง
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลงานอื่นๆ ของ Kotorina ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Kotorina
ความคิดเห็น