Special Pocky Day ♥ [ Red Riding Hood X The Wolf ] - Special Pocky Day ♥ [ Red Riding Hood X The Wolf ] นิยาย Special Pocky Day ♥ [ Red Riding Hood X The Wolf ] : Dek-D.com - Writer

    Special Pocky Day ♥ [ Red Riding Hood X The Wolf ]

    ผู้เข้าชมรวม

    152

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    152

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    2
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  12 พ.ย. 58 / 21:57 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    Special Pocky Day

    ในวันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ดีสำหรับฉันนะคะ.. นั่นก็เพราะว่า.. วันนี้คือวันป๊อกกี้เดย์ยังไงล่ะ !
    ถ้าจะถามว่ามันดีตรงไหนไม่ทราบ? มันก็ดีน่ะสิ.. เราสามารถทำกิจกรรมสานสัมพันธ์กับคนที่ชอบได้ด้วยนี่นา..
    แต่คุณหมาป่าน่ะซื่อบื้อจะตาย ไม่มีทางรู้แน่นอนเลยล่ะ..

    ฉันแอบเหลือบมองคุณหมาป่าที่นั่งอยู่ข้างๆกันที่ใต้ต้นไม้ที่ถัดมาจากหมู่บ้านเพียงเล็กน้อยด้วยสายตาเลิกลั่ก
    ก่อนจะแสร้งตีหน้ายิ้มร่าเริงสดใสตามฉบับของฉันเองใส่เขา

    นี่..

    หืม..? “ คุณหมาป่าตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงงัวเงียคล้ายกับคนง่วงนอนเล็กน้อย แล้วมาง่วงตั้งแต่กลางวันแบบนี้มันดีแล้วหรือไงยะ.. ฉันแอบงุบงิบในใจก่อนจะส่ายหน้าเล็กน้อยอย่างเป็นเชิงว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรหรอก

    คือว่านะ.. วันนี้เป็นวันป็อกกี้เดย์ล่ะค่ะ.. ฉันตอบก่อนจะเกาแก้มเขินๆ เรามาลองเล่นด้วยกั------- ดูเหมือนว่าเขาคงจะไม่ชอบเทศกาลนี้สักเท่าไหร่ เพราะในตอนที่ฉันเอ่ยประโยคชวนยังไม่ทันจะเป็นประโยค เขาก็ตอบกลับมาด้วยการกลอกตาไปมาเล็กน้อย

    ไร้สาระน่า.. เจ้าคงไม่คิดอยากจะเล่นมันใช่หรือเปล่า? ข้าเองก็เหมือนกัน.. คนตรงหน้ามีสีหน้าเรียบๆก่อนจะแหงนมองท้องฟ้า แต่เล่นทึกทักไปเองแบบนี้ ปีนี้เธอก็คงจะอดเล่นจริงๆสินะ?

    ถ้าอย่างนั้นหนูจะไปเล่นกับคนอื่นนะคะ ริมฝีปากบางเบ้ออกเล็กน้อยคล้ายกับเด็กที่ไม่ได้ดั่งใจ ก่อนจะลุกขึ้นปัดกระโปรงสองสามทีด้วยมืออีกข้างที่ไม่ได้ถือตะกร้าเอาไว้

    คนอื่น?.. “ หูของคุณหมาป่าขยับเล็กน้อยก่อนจะเหลือบตามองมาที่ฉัน
    ไม่ได้! “ เขาพูดออกมาเสียงดังฟังชัดจนแทบจะร้องตะโกนใส่หน้าฉันอยู่รอมร่อ ก่อนจะเอื้อมมือมาคว้าข้อมือหนูน้อยหมวกแดงเอาไว้แน่น

    เอ๊ะ?.. ก็หนูไม่ได้ไม่อยากเล่นนี่นา.. หนูอยากเล่นค่ะ! “ เธอรีบหันกลับไปมองก่อนจะชูกล่องป๊อกกี้ในตะกร้าแล้วเขย่าไปมา

    งั้นข้าจะเล่น.. “   
    แต่ว่าเมื่อกี้ยังบอกว่าไม่เล่นอยู่เลยนี้คะ?.. “ ร่างเล็กเลิกคิ้วขึ้นสูงด้วยท่าทีสับสน เขาคิดจะปั่นเธอหรือยังไงกัน? ทั้งๆที่เมื่อกี้ยังดูไม่ชอบสุดๆอยู่เลยนี่นา..

    ข้าจะเล่นแล้วน่า.. ส่งมาสิ เขาแบมือที่มีเล็บยาวๆออกมาคล้ายกับว่าจะขอกล่องป๊อกกี้ในตะกร้า

    เธอมองมืออย่างชั่งใจเล็กน้อยก่อนจะส่งกล่องป๊อกกี้ที่แกะเรียบร้อยแล้วไปให้ เพื่อที่คุณหมาป่าจะได้ไม่ต้องโมโหเรื่องที่แกะซองมันไม่ได้

    ....... หลังจากนั้นคนข้างๆก็รับกล่องป็อกกี้ไปถือไว้แล้วจัดการหยิบมันออกมา 1 แท่ง แล้วงับมันเอาไว้ก่อนจะหันมาจับไหล่เธอเอาไว้แน่น

    เมื่อหนูน้อยหมวกแดงเห็นดังนั้นจึงค่อยๆเลื่อนไปงับปลายขนมอีกด้านแล้วเริ่มกัดมันพร้อมๆกับคุณหมาป่า
    ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างที่เธอคิดเอาไว้ในตอนแรกเลยแม้แต่น้อย เพราะต่างฝ่ายต่างกำลังค่อยๆกัดป๊อกกี้ที่กำลังลดขนาดลงเรื่อยๆโดยที่เธอพยายามจะไม่สบสายตากับอีกฝ่าย แก้มใสขึ้นสีระเรื่อก่อนจะค่อยๆไล่ระดับเฉดสีขึ้นไปจนถึงเขินจนถึงขีดสุดเนื่องจากขนาดของขนมอัดแท่งลดขนาดจนลงถึงระดับที่ริมฝีปากของทั้งคู่แตะกันเล็กน้อย

    “ .... ! “ หนูน้อยหมวกแดงผงะถอยหลังออกมาเล็กน้อยด้วยท่าทีรนๆ ในหน้าที่ใบหน้าแดงก่ำไปจนถึงใบหู
    แต่คุณหมาป่าเองก็ไม่ต่างกัน เขาเบือนหน้าแดงๆไปอีกทางก่อนพูดออกมาเบาๆคล้ายกระซิบ

    ท- ทำไมถึงไม่หัก..

    เล่นมาถามกันแบบนี้แล้วเธอจะต้องตอบเขาแบบไหนล่ะเนี่ย.. เด็กสาวกระพริบตาสีครามปริบๆเป็นเชิงว่าทำไมถึงต้องทำเรื่องแบบนั้นด้วยล่ะ? ถึงเธอจะเขินมากๆ แต่ก็ไม่เคยคิดจะหักก่อนการเล่นจะจบลงหรอกนะ

    ก.. ก็หนู...

    หนู.. คนตัวเล็กอึกอักอย่างไม่รู้จะบอกอีกฝ่ายยังไง ครั้นจะให้ตอบออกไปตรงๆว่า รัก ก็คงจะไม่ใช่เรื่อง
    อย่างน้อยเขาจะต้องมองเธอเป็นเด็กพิลึกแหงๆ

    หนูแค่คิดว่ามันอร่อยดีน่ะค่ะ.. แหะ.. ๆ ~ “ เสียงหัวเราะแห้งๆที่ไม่ได้ขำเลยสักนิดก่อให้เกิดวามเงียบงันของทั้งสองขึ้นมา คำตอบหักมุมแบบนั้นเล่นทำเอาเขาไปไม่ถูกเลย
    อร่อยเนี่ยนะ
    ?...
    แล้วในซองเองก็ยังมีอีกตั้งหลายแท่ง.. ช่างเป็นเด็กที่พิลึกคนจริงๆ..

    อา.. ช่างเถอะ.. ข้าไม่ใส่ใจหรอก.. เขากลอกตาเล็กน้อย ก่อนจะเอนหลังลงพิงต้นไม้แล้วทำท่าจะงีบกลางวัน

    คุณหมาป่า! “

    มีอะไรอีกเล่า? “

    หนู.. หนูรัก.. รักคุณหมาป่า เมื่อได้ยินเพียงเท่านั้นเหมาป่าก็แทบจะหันกลับไปหาจ้าของเสียงที่นั่งหลับหูหลับตาหน้าแดงอยู่อย่างนั้นทันที
    ทั้งๆที่เขาควรต้องเป็นฝ่ายที่เขินไม่ใช่หรือไงกัน แต่นี่มันตรงกันข้ามเลยนี่นา..  แต่ถึงแบบนั้นก็อดจะยอมรับไม่ได้ว่าถึงจะไม่ได้เขินมากนัก แต่ฟังแล้วมันกระชุ่มกระช่วยมากๆเลยให้ตาย..

    อา.. ข้าเองก็เหมือนกัน

    ไม่เหมือนนะคะ ! “ หนูน้อยหมวกแดงรีบปฏิเสธก่อนจะเขยิบมาหาอีกฝ่ายที่นอนเอนหลังพิงต้นไม้ด้วยท่าทีสบายๆ

    ยังไง?.. “
    ไม่รู้เหมือนกันค่ะ.. เธอหัวเราะเล็กน้อยแต่ก็กลับมายิ้มร่าเริงให้เขาตามปกติ

    แต่ก็รักมากๆเลยล่ะค่ะ

    สุขสันต์วันป็อกกี้เดย์แล้วกัน.. ยัยเด็กบ้า.. เขาไม่พูดเปล่า ชะโงกหาเข้าหาหนูน้อยหมวกแดงแล้วฝังจมูกโด่งๆบนลงแก้มเธอทันที ก่อนจะถามมาด้วยเสียงเด็กสาวที่กรีดร้องด้วยความตกใจ

    ไม่สิ.. ความเขินซะมากกว่า..

    Special End ♥



     



    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×